Bölüm 1

Çevirmen: Apheeus.

Çn: Selamlar. Shadow slave’nin yayımlandığı tüm sitelerin hepsi makine çeviri olarak önünüze sunuluyor. Serinin de yakından severi olarak okuyucu arkadaşlar için yavaş yavaş seriyi çevirme kararı aldım. Keyifli okuyuşlar diliyorum sizlerden ufak bir isteğim olursa da yorumlarınızla destek olmanız teşekkür ederim.

Soluk beyaz ten rengine bürünmüş, gözlerinin altında uykusuzluk belirtisi olan zayıf görünümlü genç bir adam, polis karakolunun karşısında kalan paslı bir bankta oturmaktaydı. Elinde bir fincan kahve vardı, onun gibi gecekondu mahallesinde yaşayanların alabileceği çakma sentetik kahvelerden değildi. Gerçek bir kahve vardı elinde. Bu kahve öylesine değerliyid ki üst sınıf vatandaşların alabileceği bitki bazlı doğal bir kahveydi. Bunu almak birikiminin çoğuna mal olsa da kendisini şımartmaya karar vermişti.

Ne de olsa bu ölmeden önce son vakitleriydi.

Son derece pahalı olan kahvenin tadını çıkartırken kahvenin aromalı kokusunu içine çekti. Tereddüt ederek fincandan ufak bir yudum aldı… aldığı yudumla birlikte hemen yüzü buruştu.

“Off! Çok acı bu!”

Kahve fincanına yoğun bir bakış atan Sunny içini çekti ve zorla biraz daha yudumladı. Acı da olsa parasının acısını kesinlikle çıkartmaya kararlıydı. Damak tadı mı? Siktir et.

“Keşke gerçek et alsaydım. Kahvenin tadının böylesine bok gibi olacağını nereden bilebilirdim ki? Neyse… en azından biraz daha uyanık kalmamı sağlar.”

Uzaklara dalan gözleriyle uykuya dalmak üzereyken, kendisine bir tane tokat atarak uyanmayı denedi.

“Teh… dolandırılmışım.”

Kafasını sallayarak iç çeken Sunny’nin dudaklarından küfürler döküldü. Kahvesinin son yudumlarını kafasına diktikten sonra ayağa kalktı. Şehrin bu bölgesine yaşayan zenginler işe gitmek için küçük parkın önünden hızla hareket etmekteydi ve kendisine garip bakışlarla bakıyorlardı. Ucuz kıyafetleri, uykusuzluktan bok gibi görünen görünüşü, sağlığının yerinde olmadığını gösteren zayıflığı ve solgun halde olan Sunny, gerçekten burada kendisine ait bir yer bulamamıştı. Ayrıca nedense herkes çok uzun görünüyordu. Doğal olarak onları biraz kıskançlıkla izledikten sonra kahve bardağını çöpe basket atmayı denedi.

“Yani.. günde üç öğün yemek yiyorlar. Uzun ve sağlıklı olmaları normal.” Attığı basket çöpü ıskaladı ve boş kahve bardağı yere düştü. Sunny sinirle gözlerini devirip çöpe ilerledi. Iskaladığı bardağı yerden alıp çöpe dikkatlice attıktan sonra hafif bir gülümseme takındı. Caddeyi geçti ve karakola girdi.

İçeride yorgun görünen bir polis kendisine hızlıca bir bakış attı ve açık açık hoş olmayan bir karşılamayla kaşlarını çattı.

“Kayıp mı oldun evlat?”

Sunny meraklı gözlerle etrafa bakındı. Duvarlardaki güçlendirilmiş zırh plakalarını ve tavandaki berbat bir işçilikle gizlenmiş olan taret yuvasını fark etti. Memur da tamamen dağınık ve kötü görünmekteydi. Neyse ki karakollar her yerde aynıydı.

“Şşşş sana diyorum la!”

Sunny boğazını temizledi.

“Aslında hayır.”

Eli havaya kalkarak kendi kafasının arkasını kaşıdıktan sonra lafa tekrar girdi.

“Üçüncü özel direktif gereği, kabus büyüsünün taşıyıcısı olarak teslim olmaya geldim.”

Polisin sinirli ifadesi bir anda değişerek gerginlik taşıdı. Genç adamı bir kez daha, keskin bakışlarla birlikte baştan aşağıya süzdü.

“Etkilerini göstermeye başladığından emin misin? Semptomlar ne zaman kendisini göstermeye başladı?”

Sunny sakince omuzlarını silkti.

“Sanırım… bir hafta önce?”

Memurun suratının adeta betibenzi atarak soldu.

“Siktir…”

Sonrasında aceleyle terminalde bulunan bir düğmeye basarak bağırdı.

“DİKKAT! LOBİDE KOD SİYAH VAKASI! TEKRAR EDİYORUM KOD SİYAH!”

***
Hırsız sitelerden okumayın. Orjinal çeviri: https://ragnarscans.com/

Kabusu bir kaç on yıl önce dünyada ilk kez ortaya çıktı. O zamnalar gezegen yıkıcı bir doğal afet ve ardından gelen kaynak savaşlarından yeni ynei kurtulmaya başlamıştı.

Tabii ilk başta insanların sürekli yorgunluk ve uykusuzluktan şikayet etmesine neden olan bir hastalığın varlığı pek dikkat çekmedi. Ancak insanlar günler sonra bile sonsuz uyku edasında derin uykulara dalmaya başladılar. Bu dalga başlayınca hükumet paniğe kapıldı. Ancak ne yazık ki o zamana kadar önlem alınması için çok geçti. Erken müdehale etseler bir şeyler değişebilirdi.

Bu hastalığa kapılanlar uykularında ölmeye başladıklarında cesetleri canavarlara dönüşmeye başlayınca, kimse yeterince hazırlıklı değildi. Kabus yaratıkları olarak adlandırılan bu yaratıklar, kısa sürede ulusal orduları art arda alt etti ve tüm dünyayı kaosa sürükledi.

Kimse bu büyünün ne olduğunu, hangi güçleri elinde barındırdığını ve ona nasıl karşı çıkacaklarını bilmiyordu.

En sonunda, kabus büyüsünün ilk denemelerinden sağ çıkan ve geri dönenler uyanmış olarak adlandırıldı. Büyünün saldırılarına son vermeyi başardılar. Kabuslarında kazandıkları mucizevi yeteneklerle yeniden donanmış hale gelerek, barışı tekrardan sağlayarak yeni bir düzen kurdular.

Elbette bu sadece kabus büyüsünün getirdiği felaketin ilkiydi. Ama Sunny’e göre bunların hiçbirisi kendisini alakadar etmiyordu. ancak bu fazla uzun sürmedi… Bu süreç uyanık kalmakta zorluk geçmeye başladığı zaman bir sorun haline geldi.

Büyü tarafından seçilmek, sıradan insanlar için bir fırsattı. Ancak fırsat olduğu kadar da riskli durumları getiriyordu. Çocuklar eğer olur da enfekte olurlarsa diye okullarda kabusta hayatta kalabilecekleri hayatta kalma eğitimleri ve dövüş teknikleri eğitimi alırlardı. Varlıklı aileler her türlü dövüş sanatını öğrenmesi için özel öğretmenler tutabiliyordu. Uyanmış klanlardan gelenler ise, rüya aleminde ilk ziyaretlerinde miras aldıkları anılar ve yankıları kullanarak güçlü miraslara erişebiliyorlardı.

Ailen ne kadar zenginse, hayatta kalma ve uyanmış olma şansınız o kadar yüksekti. Çünkü en iyi şartlar size sağlanıyordu.

Ancak ailesi olmayan ve okula gitmek yerine çoğu zaman yiyecek yemek arayan Sunny için, Büyü tarafından seçilmek kendisi için hiçbir fırsat anlamına gelmiyordu. Onun için seçilmek, ölüm cezası gibiydi.

Bir kaç kaç dakika sonra Sunny uykudan esnerken yaşlı polis memuru Sunny’nin ellerine kelepçe takmakla uğraşıyordu. Kısa bir sürenin ardından hastane yatağıyla, işkence aleti karışımına benzer bir yatağa bağlandı. Bulunduğu ortam, polis karakolunun bodrum katındaydı. Oda Kalın duvarları ile korkutucu görünen kasa gibi bir kapıya sahipti. Diğer polis memurları ellerinde tuttukları otomatik silahlarla yüzlerinde sert bir ifadeyle beraber duvarların yakınında duruyorlardı.

Ancak Sunny onları umursamadı bile. Tek düşündüğü şey, ne kadar uyumak istediğiydi.

Sonunda kasayı andıran kapı açıldı ve içeriye gri saçlı bir polis memuru girdi. Tecrubeli yüze ve sert bakışlara sahipti. Hayatında sanki kötü çok şey görmüş gibiydi. Kelepçeleri ufak kontrol ettikten sonra saatine hızlıca baktı ve sunny’e döndü:

“Adın nedir evlat?”

Sunny bir kaç kere gözlerini kırparak odaklanmaya çalıştı. SOnrasında rahatsız bir şelilde kıpırdadı.

“Sunless.”

Yaşlı polis memuru ilgiç bir ifadeyle kaşlarını kaldırdı.

“Sunless ha? Ne garip bir isim.”

Sunny, omuz silkmeye çalıştı ancak vücudu hareket etmedi.

“Nesi garip anlamadım? En azından bir ada sahibim. Kenar mahallelerde herkes bir ada sahip değil.”

Bir kez daha esnedikten sonra ekledi.

“Güneş tutulması süresinde doğduğum için annem şiirsel bir ruha sahipti.”

Bu yüzden ona böylesine tuhaf bir isim verilmişti. Küçük kız kardeşinin adı ise Rain idi… En azından onlarla yaşarken kendisine bahşedilen ismin şiirsel sanatkar bir ruh sonucu olduğunu mu yoksa basit bir tembellik olduğunu bilmiyordu.

Yaşlı polis sessizce homurdanarak lafa girdi.

“Aileni aramamı ister misin?”

Sunny sadece başını salladı.

“Kimsem yok. Zahmet etme.”

Çn: Karakterin adı Sunny mi yoksa Sunless mi diye karıştıracaksınız. Ki ben de öyle karıştırmıştım bu yüzden açıklayalım. Karakterimizin adı “Sunny” Sunny; güneşli, aydınlık ve parlak anlamlarına gelir. Ancak Sunny hayatının bir değerinin olmadığını düşünmesinden dolayı, kendisini “Sunless” olarak adlandırır. Yani Sunny, kendisini ışık görmemiş, yalnız ve hayatının bir amacının olmadığını düşünerek kendisine Sunless lakabını benimsemiştir. Yani göbek ad olarak düşünebilirsiniz. Karakter depresiflikten kendisine Sunny değil Sunless diyor.
Çeviren site: https://ragnarscans.com/

Polisin suratında karanlık bir ifade belirdi ve sonra ifadesi ciddileşti.

“Pekala Sunless. Ne kadar uyanık kalabilirsin?”

“Uh… çok uzun kalamam.”

Polis memuru içini çekti.

“O zaman prosedürü uygulayacak yeteri kadar vaktimiz yok. Mümkün olduğunca ayık kal ve beni çok dikkatli dinle tamam mı?”

Cevap beklemeyen Polis tekrardan lafa girdi:

“Kabus büyüsünü ne kadar biliyorsun?”

Sunny ona sorgulayan bakışlar attı.

“Yani… herkesin bildiği kadar… Sanırım? Büyüyü kim bilmez ki?”

“Dizilerde gördüğün ya da propoganda yayınlarda gördüğün süslü haberlerden bahsetmiyorum. Gerçekten ne kadarını biliyorsun?”

Cevaplaması zor olan bir soruydu.

“Rüya alemine girip bir kaç tane canavarı öldürüp, ilk kabusu tamamlayınca sihirli güçler kazanıp uyanmış olmuyor muyuz?”

Yaşlı polis hayır dermişcesine başını salladı.

“İyi dinle. Uykuya daldığında ilk kabusuna giriş yapacaksın. Kabuslar, büyü tarafından sana özel oluşturulan bir sınavdır. Kabusun içinde canavarlarla karşılaşacaksın, ama aynı zamanda insanlarla da karşılaşacaksın. Sakın unutma: O insanlar gerçek değil. Seni test etmem için yaratılmış birer illüzyon.”

Sunny konuştu.

“Nereden biliyorsun?”

Polis sadece ona baktı ve Sunny sözüne devam etti.

“Yani… büyünün ne olduğunu ve nasıl çalıştığını kimse bilmiyor değil mi? Öyleyse onların gerçek olmadığını nereden biliyorsunuz?”

“Onları öldürmen gerekebilir evlat. Kendine bir iyilik yap ve onları gerçekten sayma.”

Sunny ufak bir ses çıkarttı. “Ah…”

Yaşlı polis bir saniye bekledikten sonra başını salladı ve sözüne devam etti.

“İlk kabusunda pek çok şey şansa bağlıdır. Genelde çok zor olmamalılar. Buldunğun durum, sana verilen durum ve şartlar altında yenmen gereken yaratıklar, yeteneklerinin sınırları içinde olmalı. Sonuçta büyü bir infaz sınavı oluşturmaz. Seni test eder. Ayrıca sen biraz dezavantajlısın çünkü… şey… içinde bulunduğun durumdan dolayı. Ama senin gibi kene olarak adlandırdığmız insanlar dayaıklıdır. Yani hemen pes etme.”

“Uuhhh…”

Sunny uykuya dalmaya bir adım daha yaklaşmıştı. Konuşmayı dinlemek bile zorlaşmaya başlamıştı.

“Bahsettiğin şu sihirli güçler var ya… kabusun sonuna kadar hayatta kalırsan o güçleri kendine alacaksın. Bu yüzden güçlerin tam olarak ne olacağı, doğal yeteneğine ve kabus sırasında ne yaptığına bağlı. Ama bazı yetenekler kabus başından itibaren sana ait olacak…”

Yaşlı polisin sesi git gide daha da zor bir hale geliyordu. Sunny’nin gözleri o kadar ağırlaşmıştı ki gözlerini açık tutmak inanılmaz yorucu hale gelmişti.

“Unutma: kabusa girer girmez ilk yapman gereken şey Attributeslerini ve Aspectini kontrol etmek. Eğer savaşa yönelik bir aspect alırsan, örneğin kılıç ustası ya da okçu olabilir. Öyle olursa işin daha kolay olur. Eğer bu fiziksel bir Attributeslerle desteklenirse daha iyi olur. Savaş aspectleri en yaygın olanlarıdır bu yüzden bir tane daha alma şansın yüksek.”

Zırhlı oda giderek kararmaya başladı.

“Şanssızsan ve Aspectin savaşla alakasız bir şey ise umutsuzluğa kapılma. Büyü ve Attributesler de kendi çağında yararlıdır. Sadece akıllı davransan yeterli. Aslında işe yaramayan Aspect diye bir şey yok. Yani neredeyse. Öyleyse hatta kalmaya özen göster. Eğer hayatta kalırsan uyanmış olmanın yolunun yarısını başarmış olursun. Ama ölürsen, gerçek dünyaya bir kabus yaratığının gelmesi için kapı açarsın. Bu da benim ve meslektaşlarımın onunla uğraşmak zorunda kalacağı anlamına gelir. O yüzden… lütfen ölme Sunless…”

Çn: Aspect “Yön” anlamına gelir. Yönler birer ustlaık alanlarıdır. Attributesler ise “Nitelik” olarak adlandırılır. Niteliklerin 2 tanesi yönünüze dayalı olarak gelir bir diğer nitelik ise size doğuştan verilir. Doğuştan gelen niteliğiniz yönünüzden bağımsız olur. Seriyi rahat anlamanız için ingilizce adlarıyla bırakıyorum terimleri.
https://ragnarscans.com/

Zaten yarı uyuklayan Sunny, polisin sözlerinden biraz etkilendi.

“Ya da en azından hemen ölmemeye çalış. En yakın uyanmışın buraya gelmesi bir kaç saat sürece. O yüzden o canavarla bizi savaşmak zorunda bırakmazsan seviniriz…”

Ne?

Bu düşünceyle sunny sonunda derin bir uykyua daldı.

Her şey karardı.

Ve sonra karanlığın içerisinde hafifçe bir tanıdık ses duyuldu.

[Aday! Kabus büyüsüne hoş geldin. İlk denemene hazırlan…]