Bölüm 78

“Kapa çeneni! Asılsız ithamlarda bulunmayın! Ağabeyimle o kadar derin bir ilişkim vardı ki onu nasıl öldürebilirdim? Sevgili yeğenim, görgü ilkelerini anlamayan bir erkek arkadaş bulduğun için senin adına çok üzülüyorum! Kıvırcık ayağa fırlayıp ellerini masaya vurup öfkeyle kükrediğinde yüzü büyük ölçüde değişti.

Han Shuo her zamanki gibi yüzündeki ifadeyle hafifçe güldü ve konuyu geçiştirdi: “Bunu zaten herkes biliyor. Phoebe, Lonca Ustası’nın tek kızıdır ve Lonca Ustası pozisyonunu devralmak için en nitelikli aday olmalıdır. Eğer suikasta uğrarsa bundan kimin çıkarı olacak?”

“Boozt Tüccar Loncası meseleleri hakkında konuşma sırası ne zaman dışarıdan birine gelmişti? Phoebe, neden bahsettiğini bilmeyen bu yabancıyı hizada tutmalısın. Kıvırcık Phoebe’yle konuşmak için dönerken Han Shuo’ya kötü kötü baktı.

Şu anda Phoebe daha önceki paniğinin etkisinden kurtulmuştu. Kıvırcık’a karşı her zaman nazik bir tavır sergilemişti ama Han Shuo’nun hiçbir çekince göstermeyeceğini ve en başından itibaren keskin bir karşıtlık içinde duracağını, Kıvırcık’la neredeyse anında kavga edeceğini ve tüm planlarını altüst edeceğini nasıl bilebilirdi? Bir an ne yapacağını bilemedi.

Ancak Han Shuo ve Kıvırcık birbirlerini suçlarken Phoebe’nin düşünceleri dağıldı ve Han Shuo’nun eylemlerinin açık ve kararlı olduğunu hissetti. Eylemlerinden dolayı tutumu kurucu büyüklerin önünde açıkça sergilenecekti. Bu aynı zamanda kurucu büyüklere onun konumu için savaşmaya istekli olmayan zayıf bir kişi olmadığını da gösterecekti.

Ancak artık onun kazançlarını ve kayıplarını ölçmenin zamanı gelmişti. Han Shuo duruşunu bu kadar keskin bir şekilde açıkladığı için Phoebe’nin istese bile durumu kurtarmasının bir yolu yoktu. Kıvırcık’ın sözleri kesildikten hemen sonra kendinden emin bir şekilde şöyle dedi: “Gerçekten Kıvırcık Amca, yetkin bir Lonca Efendisi olmak için gerekli niteliklere sahip olduğuma inanıyorum.”

“Son yıllarda günlerimi dışarıda geçirmeme rağmen babam bana olan vesayetinden hiçbir zaman vazgeçmedi. Öğrendiğim bilgiler aynı zamanda Loncanın işletilmesiyle de alakalı. Bütün bunları babam çoktan ayarlamıştı. Umarım bana destek olursunuz amca, herhangi bir yerde eksik kalırsam bana öğretirsiniz. Loncaya iyi bakabileceğime eminim.”

“İyi yeğenim, cesaretin iltifata değer. Ancak böyle bir konu çocuk oyuncağı değildir. Tek bir yanlış adım, Lonca’yı kurtuluşun ötesinde mahkûm etmeye yeter. Amca korkaktır ve böyle bir sorumluluğu üstlenemez.” Her şeyi ortaya koydukları için Kıvırcık, kararmış bir yüzle konuşurken artık niyetini saklamıyor ve gizlemiyordu.

O anda Andrew aniden bastonunu yakaladı ve sendeleyerek ayağa kalktı. Uzlaşmacı bir ses tonuyla konuştu: “Daha fazla tartışmanın anlamı yok. Buna ne dersin… neden önce küçük Phoebe’nin denemesine izin vermiyoruz? Üç ay sonra Lonca hala onun elinde sorunsuz bir şekilde genişliyorsa, bırakın Phoebe Lonca Efendisi olsun. Değilse Kıvırcık olmaya devam edecek. Herkes ne düşünüyor?”

Andrew konuştuğundan beri Kıvırcık’ı destekleyen üç kurucu büyük dışında diğer tüm kurucu büyükler onaylarını ifade etti. Andrew, Kıvırcık’a gülümsemeden önce herkesin fikrini söylemesini bekledi ve neşeyle şöyle dedi: “Çoğunluk aynı fikirde olduğuna göre, hadi bunu bilerek yapalım. Ne düşünüyorsun?”

Her ne kadar isteksiz olsa da, Lonca’nın kurucu büyüklerinin çoğunluğu da aynı fikirde olduğundan Kıvırcık’ın durumu değiştirmesinin hiçbir yolu yoktu. Sadece dişlerini gıcırdatarak teslimiyetle şunu söyleyebildi: “Madem durum böyle, o zaman sizin istekleriniz doğrultusunda hareket edelim.”

Andrew başını sallayarak gülümsedi, “O halde iyi. Halletmem gereken birkaç mesele var, o yüzden ayrılıyorum. Ah, küçük Phoebe, seni uzun zamandır görmüyorum. Eğer yapacak başka bir şeyin yoksa sohbet etmek için evime gel!”

“Elbette, büyükbabama Loncayı yönetme konusundaki deneyimlerini sormak istedim!” Phoebe hafifçe gülümsedi ve ayağa kalktı. Şarap kadehini bıraktı, Han Shuo’ya baktı ve Kıvırcık’a bile bakmadan dışarı çıktı.

Han Shuo şarap kadehini bıraktı ve ona buz gibi bakan Kıvırcık’a küçümseyen, soğuk bir gülümsemeyle baktı. Phoebe’nin peşinden gitti ve salonun dışına çıktı.

Phoebe Lonca’dan ayrıldıktan sonra etrafına baktı ve loncanın boş olduğunu gördü. Han Shuo’ya yumuşak bir şekilde şöyle dedi: “Önce evime geri dön. Büyükbaba Andrew ile sohbet ettikten sonra aceleyle geri döneceğim. Sonra konuşuruz!”

“Heh heh, küçük Phoebe, erkek arkadaşın oldukça cesur! Koridorda Kıvırcık’la tartışmaya cüret etti, sanırım çok akıllısın!” Andrew, Phoebe ve Han Shuo’ya yardımsever bir şekilde bakarken arabasının yanında durdu.

Büyüleyici yüzü kızaran Phoebe, Han Shuo’ya baktı ve “Dikkatli ol” diye fısıldadı. Daha sonra Andrew’un yanına yürüdü ve sevimli bir şekilde şöyle dedi: “Olmaz. Bazen çok aptal olduğu için bunun ne kadar sinir bozucu olduğunu bilemezsin!

Han Shuo artık onların konuşmalarını dinlemedi ve Phoebe ile geldiği arabaya binmedi, bunun yerine tek başına şehrin kuzey kısmına doğru yola çıktı.

Zaten gecenin geç saatleri olduğundan yolda neredeyse hiç yaya yoktu. Han Shuo, Boozt Tüccar Loncası’ndan yeni ayrıldığında çok fazla tehlikede olduğunu hissetmemişti, ancak bir sokağın yanından geçip bir ara sokağa girdiğinde aniden alarma geçti.

Üç orijinal iblis sessizce ensesinden salınırken düşünceleri harekete geçti. Orijinal iblisler Han Shuo’nun boynunu terk ettiklerinde, hemen hiçlik şeklini aldılar ve karanlıkta hiçbir iz bırakmadan üç farklı yönde pusuya yattılar.

Sanki ek bir çift göz kazanmış gibi, Han Shuo sadece önündeki yönü değil, aynı zamanda arkasındaki, solundaki ve sağındaki alanı bile açıkça görebiliyordu. Büyülü yuan tarafından arıtılmış olduğundan, orijinal iblislerden en ufak bir dövüş aurası ya da büyü darbesi yoktu. Hiçlik durumunda insan gözünün bunlardan herhangi bir iz tespit etmesi oldukça zordu. Dolayısıyla asıl iblislerin ayrılışı ve gizlenmesi kimseyi şaşırtmadı.

Han Shuo’nun son kez gördüğü rüzgar ustası büyücü Ellis, Han Shuo’nun arkasında incecik bir hayalet gibi süzülüyordu. Sessizce asılı bekledi. Siyah elbiseli ve başörtülü dört katil de sokağın her iki tarafındaki evlerin çatılarındaydı. Sessizce yürüdüler, sessizce onu takip ettiler ve yavaş yavaş ona yaklaştılar.

Şaşıran Han Shuo, Kıvırcık’ın bu kadar cesur olabileceğini düşünmemişti. Lonca hamlesini yaptığında Lonca’dan yeni ayrılmıştı. Görünüşe göre Kıvırcık’ın ona olan nefreti iliklerine kadar inmişti.

Han Shuo, hayatta kalma anına gelindiğinde aniden sakinleşti. Toplamda beş kişi vardı. Rüzgar ustası büyücü Ellis dışında diğer dördü de o kadar zayıf değildi. Orijinal iblislerin gözlemlerine göre Han Shuo, dördünün iki savaşçıya, bir büyücü ve bir okçuya bölündüğünü keşfetti. Eğer orijinal iblisler onların hareketlerini her an izleyebilseydi, Han Shuo’nun ölümünden kaçması çok zor olurdu.

Ancak orijinal iblislerin de eklenmesiyle Han Shuo’nun hâlâ herhangi bir avantajı olmasa da kaçma umudu da eksik değildi. Phoebe’nin açıklamalarından Han Shuo, ileride burada konuşlanmış İmparatorluk askerlerinin ikametgahı olan bir malikanenin olduğunu biliyordu. Han Shuo, tam da önünde uzanan malikane nedeniyle bu kasvetli ara sokakta yürümeyi seçmişti.

Düşünceleri çılgınca çalkalanan Han Shuo, bu insanların yalnızca ara sokakta hareket edebileceklerini anladı. Aksi takdirde, bunu başardığında şanslarını kaybedeceklerdi. Han Shuo hançeri sağ elinde tutarken uzay halkası hafifçe aydınlandı. Orijinal iblislerin gözlemleri yoluyla sürekli olarak düşmanın hareketlerine dikkat ettiğinden, adımları ne çok yavaş ne de çok hızlı, ölçülü bir hızda ilerliyordu.

Sonunda, Han Shuo ara sokağın ortasına ulaştığında, Ellis dahil beş katil, yaklaşma hızlarının aniden artması nedeniyle bunun iyi bir şans olduğuna inanıyor gibiydi.

Havada ıslık çalan bir okun son derece hafif sesi aniden Han Shuo’nun işitme menziline düştü. Ok, doğrudan Han Shuo’ya doğru giderken alışılmadık derecede keskindi ve momentumu son derece şiddetliydi.

Bu ok profesyonel bir okçudan gelmişti. Açı ve uç son derece acımasızdı. Eğer Han Shuo, orijinal iblisler aracılığıyla eylemlerini net bir şekilde gözlemlememiş olsaydı, o zaman büyük olasılıkla anında oka düşecekti.

İlk başta ölçülü olan adımları aniden hızlandı ama ileri doğru koşmak yerine sola kaçtı. Ok, şiddetli bir ıslık sesiyle öne doğru ıslık çalarak Han Shuo’nun kıyafetlerinin köşelerini geçti.

Ellis çoktan birkaç keskin rüzgâr kılıcını fırlattığından ok Han Shuo’nun önünde aniden parçalara ayrıldı. Han Shuo’nun bilinçaltında daha da ilerlemesini bekliyor gibiydi, ancak Han Shuo bunu zaten fark etmiş ve onlardan kaçmıştı.

Aynı anda, bir ateş duvarı parçası aniden oluşup başının üzerine inerken başının üzerindeki hava aniden aydınlandı. Uzun kılıç kullanan iki çevik figür çatılardan uçarak aşağı indi. Han Shuo, ateş duvarlarının sağladığı ışık sayesinde soluk yeşil ve koyu yeşil savaş auralarını açıkça görebiliyordu.

Aniden hızını artıran Han Shuo’nun hızı aniden arttı ve sola doğru dönerek Ellis’in rüzgar kanatlarının engelinden kaçındı ve ara sokağın girişinden dışarı fırladı. Han Shuo, yangın duvarı çarptığında pozisyonunu yeni terk etmişti ve az önce durduğu yerden kıvılcımlar uçtu.

Olayları nasıl hayal ederlerse etsinler, Han Shuo’nun onların kasıtlı olarak gizledikleri izlerini orijinal iblislerin gözünden açıkça gördüğünü asla bilemeyeceklerdi. Bunun kesinlikle beklenmedik bir saldırı olduğunu düşünmüşlerdi ama Han Shuo tarafından zaten tamamen gözlemlenmişti. Olağanüstü yetenekli beş kişilik grubun ilk saldırı dalgasında tamamen başarısız olmasına neden olan şey buydu.

“Ara sokaktan canlı çıkmasına izin vermeyin!” Ellis’in yumuşak sesi şu anda kasıtlı olarak keskin ve sertti.

Okçu ve ateş büyücüsü ara sokağın çatılarının her iki yanında duruyordu. Ellis’in sözleri söylendiğinde neredeyse aynı anda hamle yaptılar. Okçu üç oku alıp yayına yerleştirdi ve ıslık sesiyle hepsini aynı anda fırlattı. Han Shuo’nun alnına, sırtına ve uyluğuna doğru şiddetle uçtular.

Han Shuo’nun hızla yaklaştığı yönde aniden başka bir alev duvarı oluştu, kaçışını engelledi ve onu uzun yoldan gitmeye zorladı. Aksi takdirde yanan duvarların oluşturduğu cenaze ateşinden kaçması çok zor olacaktı.

Yeni inen iki kılıç ustası bu durumdan yararlanarak uzun kılıçlarıyla hızla yaklaştı. Han Shuo’dan sadece on metre kadar uzaktaydılar. Arkadan hızla mesafeyi kapatırken Ellis’in ayakları yerden yukarıdaydı, belli ki Han Shuo’yu burada tutmayı planlıyordu.

Han Shuo vücudunu eğerek bir kez daha yön değiştirdi ve sağa doğru ilerledi. Yangın duvarlarının etrafından dolaşıp sokağa çıkmayı planladı. Birkaç rüzgar bıçağı ıslık çalarak geldi ama hepsi Han Shuo’nun beklentileri dahilindeydi. Elindeki hançer, beş rüzgâr kılıcını keserken hızla hareket etti. Ancak üçü hâlâ kalçasının ve kollarının üzerinden geçiyordu.

Onun üç darbe alması, Han Shuo’nun Ellis’in oraya daha önce rüzgar kılıcı gönderdiğini bilmesi nedeniyleydi, aksi takdirde on rüzgar kılıcı hayati organlarına bağlanırsa muhtemelen bir adım daha ileri gidemeyecekti.

Han Shuo, kalçasındaki ve kollarındaki yaraların altından kalktı ve rüzgar kılıcı pususundan dışarı fırladı, aynı anda ateş duvarından ve uçan oklardan kaçarak ara sokağın girişine yıldırım gibi atıldı. Sokağa çıkmak üzereydi.

Şu anda sessiz gece gökyüzünde son derece korkunç bir feryat kesildi. Koşarken Han Shuo, orijinal iblisleri kullanarak okçunun yayının ikiye bölündüğünü ve ağzının kenarlarında kanla birlikte çatıdan kayıtsızca düştüğünü keşfetti. Phoebe az önce durduğu yerde, elinde uzun bir kılıçla ve gururlu, görkemli bir havayla ayakta duruyordu.

“Pho… Phoebe, sen bir kılıç ustasısın!” Baş örtüsünün altından Ellis o kadar şaşırmıştı ki ses tonunu değiştirmeyi unuttu ve şaşkınlıkla haykırmak için orijinal sesini kullandı. Hızla atılan vücudu aniden durduğu için diğerleriyle konuşmadı. Aniden geri döndü ve daha da yüksek bir hızla arkaya doğru kaçtı.

Phoebe soğuk bir şekilde homurdandı ve kaçan Ellis’i kovalama zahmetine girmedi. Sonuçta, eğer bir rüzgar büyücüsü tam bir kaçış girişiminde bulunsaydı, ona yetişmek gerçekten zor olurdu. Elindeki uzun kılıç sallanarak görkemli görünüşlü Phoebe çatıdan yavaşça iki savaşçıya doğru indi. Hâlâ etrafta olanlarla ilgilenmeyi planlıyormuş gibi görünüyordu.

Han Shuo o sırada ara sokaktan çıkmak üzereydi ve Phoebe’nin aniden ortaya çıktığını görünce çok sevindi. Hızla yüzünü döndü ve küçük iskeleti çağırmak için ağzını açtı, hızla iki savaşçıya doğru koştu.

Han Shuo daha önce canını kurtarmak için kaçarken küçük iskelet bu kadar kullanışlı olmazdı. Artık kılıç ustası Phoebe’nin varlığıyla Han Shuo avdan avcıya dönmüştü. Küçük iskelet doğal olarak düşmanları öldürmek için ortaya çıkabilir.

Kemik hançer taşıyan küçük iskelet ortaya çıktığında, Han Shuo’nun komutları altında hızla koşmaya başladı. Ateş büyücüsünün işini bitirmeye çalışarak çatıya doğru fırlarken sırtındaki yedi kemik mahmuzu dalgalandı.

Ateş büyücüsü şok olmuştu çünkü küçük iskeletin momentumunu kullanarak doğrudan çatıya atlayabileceğini hiç düşünmemişti. Panik içinde, çılgınca yanan ateş duvarı yeniden ortaya çıkıp küçük iskeletin gideceği yolu kapattığında hemen bir büyü mırıldandı.

Ancak küçük iskelet, ateş duvarının engellenmesine aldırış etmedi ve kendini duvarın içine attı. Ateş duvarından kızarmış bedeniyle dışarı çıktı ve ateş büyücüsünün şaşkın ifadesinin önüne geldi. Elindeki kemik hançer dans ederek büyücüyü bir arı kovanına dönüştürdü.